Kar Yağıyordu Bugün.

Terliyiz ikimizde zaten
Çok az bir rüzgar var öpüşebiliriz
Çok güzel kokular var her an sarılabiliriz
Söylemek istedim sadece
En iyisiydin yaz aşkları

Yeni aldığım gömleğimi giydim bugün
Bekledim bahçede heyecanla
Güneş çok erkenden batıyor artık
Heyecanım hemen bitiyor artık
Bu yüzden en iyisiydin yaz aşkları

Yıldızların kaydığını kolayca görebilirdik
Dileklerimizi özgürce söyleyip bağırabilirdik bile

Söylemek istedim sadece
En iyisiydin yaz aşkları

Aşsam da çoktan unutmuyorum bilerek sizi
Yıllardan beri kollarımda uyuyanları
Hayatıma girip hayatımdan çıkanları
Değişmem hiçbir şekilde terden heyecandan uyuyamadığımız geceleri
Son bir kez daha söyleyebilirim
Çok özel oluyorsunuz yaz aşkları

Neyse.

Rüya gibi geçen bir haftanın ardından bu düşüş kaçınılmazdı, kolumun ağrısından taşıyamadığım çantayı düşürüp saçılanları toplamaya çalışırken gecenin bir yarısında tabi ki yardım etmeye çalışan olmayacaktı. Güneş varken bile yardım eden olmazdı sanırım. Hayalkırıklığımı, ''jynx'' in engellenemez etkisini, onlarca kelimeyle anlatılabilecek sebepleri sayabilirim, ama olmadı kısaca. Sana nasıl açıklayacağımı bilmiyorum, kendim bile onlarca hatayla dolu bu plana inanmakta zorlanırken, sabah uyanır uyanmaz Tuba'ya anlatmakta zorlanmadım, devamının gelmesi de kaçınılmazdı zaten. ''Neyse'' demek bu monoton hayatta çok sık kullandığım bir kelime oldu zaten.
Neyse, işe gitmek zorundayım.
Neyse, aptalca bir doğum günü için kıyafet seçmek zorundayım.
Neyse, yeni bir paket tütün almak zorundayım.
Ne kadar güzel cuma günü yapılacak bu kadar çok şeyin olması.

Mesela.

Yorgunum, okul kötüye gitmeye başlıyor tekrardan, yorgunum, uyanamıyorum doğru zamanlarda. Eve gelip Tuba'nın yatağına yatıyorum, anlatıyorum, gülüyorum, bağırıyorum ve yorgunum.